Een loopbaan in het ziekenhuis

Graag stel ik mij even voor aan mijn collega vrijwilligers bij UVV. Mijn naam is Irene Swieringa.  

Tot twee jaar terug was ik ZZP’er. Ik gaf EHBO-lessen voor bedrijven en op scholen. Dat was heel leuk werk. Maar ook erg  intensief, want om gekwalificeerd te blijven, moet je nogal wat  herhaal- en opfriscursussen volgen. Dat kost niet alleen veel tijd,  Bovendien is het ook een kostbare aangelegenheid. Dat heb ik er altijd graag voor over gehad. Maar toen er wederom veranderingen in de  kaderzetting werden doorgevoerd, vond ik het tijd om te stoppen.  

Sinds augustus vorig jaar ben ik werkzaam als vrijwilliger in het  Lange Land Ziekenhuis bij de afdeling Fysiotherapie. Elke vrijdagmiddag kun je me daar vinden. Ik breng dan patiënten van de verpleegafdelingen in een rolstoel naar de fysio en als de mensen hun behandeling erop hebben zitten, weer terug naar de  afdeling.  

Ik vind het niet alleen nuttig, maar ook heel leuk werk, waarbij je in contact komt met veel interessante mensen. Meestal zie ik de mensen maar eenmaal. Een enkele keer komt het voor dat mensen wat langer in het ziekenhuis verblijven en dan ontmoet ik ze een week later opnieuw.  

Het werk op deze afdeling voer ik solitair uit. Ik zie dus in mijn werk geen andere vrijwilligers van UVV. Naast mijn vrijwilligerswerk heb ik nog wel een paar hobby’s. Ik lees bijvoorbeeld heel graag. En verder heb ik natuurlijk – net als veel anderen – een huishouden te runnen en zijn er man, kinderen en kleinkinderen waar ik, sinds ik gestopt ben als zzp-er, meer aandacht aan kan en wil geven.