De dames van de maandag hadden weer een gezellige ochtend. De deur van ’t Winkeltje stond open en al vóór de officiële openingstijd was het een drukte van belang.
Ons aller grote vriendin Mw. van Etten, was droevig vandaag en heel rustig. Een dame die bij haar op de gang zit/woont had haar uitgescholden. We hebben met haar gesproken en gezegd, ‘zou het niet handig zijn als U dat even aan de verpleging meldt’. Dat had ze al gedaan en volgens haar deden ze er niks mee..
Maar we hebben haar blij kunnen maken met haar geliefde snoepjes die weer volop aanwezig waren, dus kon ze toch met een glimlach het winkeltje verlaten.
Even later kwam meneer Harteveld met zijn gestifte briefje waarvan de letters doordrukken.
Toen hij binnenkwam stond er een dame met rollator naast hem, die in zijn ogen niet opschoot. Met een hoofdknik van ‘loop eens door en wat wil je van mij’, en haar diep in de ogen kijkend gaf hij het briefje aan ons. Ja hoor 2 banaantjes, waar in geknepen moet worden om te kijken of ze nog wel goed zijn. Na 3 keer met hem het briefje doorgenomen te hebben, want hij dacht – zoals gewoonlijk – dat het niet goed was, verliet hij het winkeltje. Om vervolgens te vragen, ‘wil je me even naar de lift helpen want ik kan niet goed zien’. Ik wees hem de lift en hij zei, ‘Ja dat weet ik!!’
Om vervolgens zelf op het knopje te drukken om de lift te laten komen. Maar of ik dan wel even op 2 wilde drukken. ‘Uiteraard en nog een fijne dag’.
Daarna kwam er een dame waarvan haar nagel gescheurd was, en of ik dit even kon verhelpen, nou nee dat deed ik maar even niet. Heb haar een schaar gegeven. Nee dat werkte ook niet. Haar man, zit in een rolstoel die zei, ‘ben je nou al klaar? schiet eens op!!’ Nieuwe bewoners zijn dit. Iedereen in deze week, weet later waarover ik het nu heb.
Wel een heel triest bericht is dat zaterdag Mw Oukes is overleden.
Marian