Je bent nooit te oud om te spelen

Verslag van Ton Jense 

Elke maandagmiddag komen in de recreatiezaal aan de Bijdorplaan meer dan 20 ouderen samen om te sjoelen of te rummikuppen. Marja van der Tas en Jaap Buijs leiden deze Spellensoos al ruim 10 jaar met heel veel plezier en voldoening. En, maar dat is stom toeval, ze zijn ook nog eens op dezelfde dag jarig en precies even oud. In september worden ze allebei 88. Kortom: je kunt dit dus met recht ons veteranenteam noemen.

Zo rond een uur of één worden de tafels en stoelen al klaargezet. Er zijn drie sjoelbakken en die zijn vol bezet. Rondom elke bak verzamelen zich 5 of 6 spelers. Aan twee tafels wordt Rummikub gespeeld.  
 
Ik besluit om eerst maar eens te kijken hoe dat Rummikub in z’n werk gaat. De regels zijn niet heel moeilijk. Iedere speler krijgt 14 willekeurige stenen met de getallen van 1 t/m 13 in de kleur rood, blauw, geel of groen erop. Dubbele stenen mogen – afhankelijk van wat de spelers onderling afspreekt – aan het begin van het spel wel of juist niet geruild worden. 
 
Je moet tenminste 3 stenen van één kleur aan elkaar kunnen leggen (bijvoorbeeld 6,7 en 8) of minimaal drie keer hetzelfde getal, maar dan juist steeds in een andere kleur. En, heel belangrijk, je mag pas uit, als je minimaal 30 punten kunt neerleggen. Twee oudgediende dames leren het een nieuwkomer. Het is even wennen. Als je niets kunt neerleggen, dan moet je er een steen bij pakken. Als je daarmee dan wèl op tafel kunt, dan moet je nog een rondje wachten.  Klinkt allemaal erg streng, maar dat valt reuze mee. Het gaat om het spel, niet om de knikkers…. 

Dan schuif ik even aan bij de sjoelers. Hier moet je een ronde schijf over een plank schuiven en in één van de vier honken zien te mikken. De kunst is om de schijven zo gelijkmatig over de honken te verdelen, want dat levert de meeste punten op. Na de pauze, waarin Jaap en Marja  voor de versnaperingen zorgen, vragen de deelnemers of ik misschien een potje mee wil doen. Nou, ik heb het geprobeerd, maar ik kan beslist niet meekomen met deze routiniers.  
Een schamele 72 punten is alles wat ik bij elkaar gooi, waar de rest allemaal steevast boven de 100 scoort. Maar goed, je moet alles een keer geprobeerd hebben.  
 
Jaap is ook de beheerder van de bibliotheek aan de Bijdorplaan. Normaal gesproken is de bieb alleen op dinsdag een uurtje open. Maar Jaap heeft – speciaal voor bezoekers van de Spellensoos – een paar boeken bij zich, waar men om heeft gevraagd. En neemt dan meteen de gelezen boeken weer in. Hij is er toch…..

De deelnemers ontmoeten elkaar niet alleen op maandagmiddag, maar pakken ook wel eens samen een terrasje in het stadshart of ze gaan bij elkaar op de koffie.  Gezelligheid kent geen tijd!