Kilometervreter

André Tas houdt van de snelweg. Hij is er niet snel weg. Hoe verder hij kan rijden, hoe leuker hij het vindt. In zijn jonge jaren was hij chauffeur op een grote vrachtwagen. En als we zeggen groot, dan bedoelen we ook groot. Groter kan eigenlijk niet: Met het grootste gemak stuurde hij bijna 18,5 meter aanlaadruimte over de weg. Vanuit de bloemenveiling in Aalsmeer reed hij met z’n vaste maatje naar Italië of Tsjechië.

Dat vergde best veel van hun stuurmanskunsten, want het paste af en toe maar net in de smalle steegjes die ze door moesten om op hun bestemming te komen.

Daarna werkte André op Schiphol bij de catering van vliegtuigen. Ook hier reed hij in een vrachtwagen, die overigens wel een stukje kleiner was en je op Schiphol ook geen smalle steegjes hebt. Maar ook dit werk vond hij heel erg leuk en daarom hield hij het 24 jaar vol. En wellicht had André er nog gewerkt als hij niet zou zijn afgekeurd vanwege zijn gezondheid.

Dat viel hem uiteraard erg zwaar. Het is ook niet niks als je van het ene moment op het andere ineens thuis komt te zitten. De gemeente zocht iemand die een jongeman van toen een jaar of 12 tweemaal per maand “even” vanuit Heibloem in Limburg naar huis in Zoetermeer kon halen en dan een paar dagen later weer op de speciale school in Heibloem kon afleveren. André zag dat wel zitten. Sowieso is alles beter dan achter de geraniums blijven zitten, maar hierbij kon hij ook nog even wat kilometers maken. Vanwege de continuïteit waren er door de gemeente drie chauffeurs ingehuurd, die allemaal als vrijwilliger bij UVV werden ingeschreven. Maar twee van hen zijn inmiddels afgehaakt en aangezien het prima klikt tussen André en zijn passagier, is hij nu nog de enige die het ventje twee keer per maand heen en weer rijdt. Die zit inmiddels niet meer in Heibloem, maar in Velthoven. Ze zijn 1,5 uur samen onderweg en ze praten over van alles. Over auto’s, vuurwerk en apenstreken, het ventje vertelt André echt alles.

Deze ritten rijdt hij in zijn eigen wagen, die zeker niet klein is, maar wel een maatje kleiner dan wat hij gewend was.

Daarom hangt hij er in het weekend en tijdens vakanties – vermoedelijk ter compensatie – maar een caravan achter. Dan lijkt het nog wat 😊.

André rijdt voor de UVV niet alleen op en neer naar Brabant. Hij doet ook “normale” ritten voor Begeleid Vervoer. Veelal zijn dat ook ritten met een vaste frequentie. En ook die ritten doet André met heel veel plezier. Hij heeft een heel goed contact met zijn vaste klantjes.

Maar hij doet nog meer….. In de eerste plaats is hij momenteel mantelzorger voor zijn moeder die ernstig ziek is. Samen met zijn vrouw Claudia wandelt en fietst hij veel en ze hebben ook een hond (rechts op de foto) die drie keer per dag wil worden uitgelaten.

Dan denk je dat je er bent, maar nee hoor. Meneer heeft ook nog een hobby: Modelspoor treinen. Daar is ie al een poos niet meer aan toe gekomen. Hoe zou dat nou komen?
Maar hij heeft inmiddels wel plaats gemaakt op zolder om deze oude liefde weer nieuw leven in te blazen. Tuut-tuut…. Karren maar !!